Beste voetbalvrienden,
We hebben al een tijdje te kampen met een Corona crisis. Gelukkig mogen we weer sporten en recreëren met elkaar. Jullie zijn dus weer hartelijk welkom op sportpark Coendersborg. Maar hiervoor moeten we de volgende regels wel in acht nemen:
Ook willen we iedereen verzoeken om elkaar aan te spreken als de regels van het RIVM niet worden opgevolgd. Het virus onder controle krijgen moet een doelstelling zijn van ons allemaal!
Afgelopen zaterdag stond er voor de dames 2 van Oranje Nassau een lastige wedstrijd op het programma. Er moest namelijk worden gespeeld tegen de koploper Heerenveensche Boys. Thuis werd er verloren met 2-3 en de dames wilden er alles aandoen om punten mee terug te nemen naar Groningen, want deze zijn hard nodig.
Brenda Kuiper had gesproken. De quote van de dag was geboren en met deze instelling gingen de dames van ON2 afgelopen zaterdag de thuiswedstrijd tegen ONS Sneek in.
De eerste indruk bij aankomst op coendersborg was niet zo positief van ON kant en de bezoekers. Het speelveld lag vol met zand en dat deed het spel soms niet goed.
Daags na de mooie bekeroverwinning stond de stadsderby tegen The Knickerbockers op het programma. The Knickerbockers bood kampioen ON uitstekend weerwerk en koerste zelfs af op een overwinning. Toch werd de gelijkmaker vijf minuten voor tijd nog binnengeschoten, daarmee was een 1-1 gelijkspel het maximaal haalbare.
Hoewel ON dames 2 al kampioen is, werd de thuiswedstrijd tegen hekkensluiter Angelslo toch wel gezien als de kampioenswedstrijd. Zeker wanneer er gekeken wordt naar de sfeer, kan gezegd worden dat dit dé kampioenswedstrijd was. Sportpark Coendersborg was mooi versierd en er heerste een sfeervolle entourage. Maar voordat het officiële kampioensfeest kon losbarsten, moest er natuurlijk eerst nog gevoetbald worden.
Het tot dusverre mooie seizoen van de meiden van ON 2 kon in en tegen Sint Annaparochie eindelijk officieel bekroond worden met het kampioenschap. ON had hiervoor aan één puntje genoeg, maar er werd natuurlijk gestreden om de titel met een overwinning binnen te halen. De 18-koppige selectie van de Groningers kwam met enige vertraging aan in Friesland, waardoor de voorbereiding iets anders verliep dan gewild. Ook de weersomstandigheden en de condities van het veld waren verre van ideaal. Maar een aanstaande kampioen moet zich natuurlijk in weer en wind kunnen onderscheiden.
Bij winst op SPW en met hulp van concurrenten had ON 2 volgende week al de titel binnen kunnen halen. Het liep echter heel anders dan verwacht. Het spel van de thuisploeg was niet om aan te zien en SPW wist hier goed van te profiteren. Bij rust was de stond al 0-2 en na negentig minuten was de stand zelfs verdubbeld: 0-4.
ON 2 mocht weer afreizen naar Friesland en trof met MKV ’29 een ploeg in vorm die de laatste wedstrijden moeilijk te verslaan bleek te zijn. Mede door de omstandigheden had ook ON, ondanks het vele balbezit en betere spel, het lastig tegen deze stugge tegenstander. Na een half uur spelen stond weliswaar de eindstand al op het bord, maar de Friezinnen hadden gedurende de wedstrijd een aantal grote kansen gehad om de gelijkmaker te maken.
Na de slechte wedstrijd van vorige week had ON 2 wat recht te zetten en dit moest gebeuren in een thuiswedstrijd tegen ACV. Afgaande op de ranglijst niet de lastigste tegenstander uit de competitie, maar ON 2 had het zeker niet makkelijk. Al vroeg in de wedstrijd kwam de thuisploeg op een 2-0 voorsprong, maar vlak na rust maakte ACV de aansluitingstreffer. ON raakte hier niet van in de war en maakte uiteindelijk de verdiende 3-1.
De mooie overwinning in de beker moest door de meiden van ON 2 een goed vervolg gegeven worden door Asser Boys te verslaan. Makkelijker gezegd dan gedaan, zo bleek uit het veldspel en het wedstrijdverloop. ON keek al vrij snel tegen een 1-0 achterstand aan en wist deze pas in blessuretijd om te buigen naar een 1-3 voorsprong.
Op woensdagavond 18 februari vertrokken de meiden van ON 2 met hun paspoorten richting het ‘buitenlandse’ Sneek. Eenmaal aangekomen op het mooie sportcomplex werden de ‘famkes’ van ON naar de juiste box (kleedkamer) begeleid. Vanaf dat moment werd het vizier op de wedstrijd gericht en dit was terug te zien in een scherpe warming-up. Om vijf minuten voor acht werden de laatste formaliteiten afgehandeld en hierna was het tijd voor het eerste fluitsignaal.
